Так існаваць? Ды лепей я памру,
Чым на бязвер’і цешыцца маной
І назіраць абраных галайстру
І перасыць нікчэмнасці дурной,
І шанаванне сквапнай хітрыні,
І гвалтаванне цноты там і тут,
І жорсткі здзек над святасцю любві,
І баль знясілля там, дзе сіла — цуд,
І шал мастацтва ў путах-ланцугах,
І дабрадзейнасць — найміткай у зла,
І тлум нявуцтва — у кіраўніках,
І прастату, што ў глупства перайшла.
Чым з гэтым жыць, лягчэй ужо сканаць...
Але шкада... любоў сваю кідаць...
Прапаную аўтару перакласці
Прапаную аўтару перакласці ўсе санеты і выдаць іх асобнай кнігай. Мне спадабаецца, шчыра кажу. Прыгожа, з душою, паэтычна і напеўна, як у Шэкспіра, з творчасцю якого цяжка параўнацца. Грушэцкі Алег
Дзякую за цёплы водгук, Алег!
Дзякую за цёплы водгук, Алег! Перакласці не праблема, а вось выдаць... :-)