Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Андрэй Эсауленка

Яшчэ не ацэнена

Скрозь суцэльны вэлюм аблокаў
Ледзь зіхціць пярлінаю сонца
Колькі крокаў не зробіш -навокал
Ўсё у туман захінулась бясконцы...



Сярэдняя: 4.8 (43 галасоў)

Ах, жаночыя вочы...
Вір глыбокі... Туман.
Паднімеце ў аблокі...
Горка-салодкі зман.



Сярэдняя: 4.9 (65 галасоў)

Адзінота ты мая,
Як цябе завуць?
І навошта ты прыходзіш —
Не даеш заснуць?

І чаго чакаеш ты,
Ля мяне сядзіш?
Прыгарнуўшы да сябе,
Моўчкі у твар глядзіш?

І чаму чакаю я
Крокі твае ўночы?
І чаму так любы мне
Позірк твой жаночы?

Адзінота родная —
Я цябе чакаю,
Бо апроч цябе нікога
У жыцці не маю…