Прывітанне!
Пішу табе
на адвароце фота,
Каб ты яшчэ раз пабачыла
мой страчаны твар.
Ты – адзінае сонца маё,
мой сон і турбота
У жыцці,
дзе кроў – гэта грошы,
сумленне – тавар.
Трэці дзень
я гляджу навакол –
і нічога не бачу,
Толькі ноччу
у адзіноце дыхаць лягчэй,
Бязродныя думкі –
бы змеі
ў паветры гарачым,
Трывога збірае даніну
з кожных вачэй,
Кроплі дажджу
не робяць меньшымі хмары,
Бяздомны сабака
ціснецца да сцяны.
Яшчэ дзень –
ад мяне застануцца
словы і мары,
Якія не дапамогуць
пазбегнуць вайны!
Бывай!
Гэта ўсё.
Аджылі.
Адляцелі.
Забудзь, што я існаваў,
калі грымне бой.
Не балюча, не крыўдна,
але мы шмат не паспелі.
І ўжо не паспеем.
Твой…