Дні вераснёўскія натхняюць
сказаць, хай не ў апошні раз,
што я цябе цяпер кахаю,
як і тады, у даўні час.
Мы будзем жыць у спадзяванні, –
Бог не разлучыць болей нас,
дасць нам знайсці выратаванне,
як і тады, у даўні час.
Святлом пяшчотным млее сонца,
і недзе зноў іграюць джаз,
прарочаць шчасце і раскошу,
як і тады, у даўні час.
Час крочыць шпарка і нястомна,
і дасць сказаць яшчэ не раз,
што я цябе цяпер кахаю,
як і тады, у даўні час.