Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

трыялет

Яшчэ не ацэнена

Калісь глядзеў на сонца я,
Мне сонца асьляпіла вочы.
Ды што мне цемень вечнай ночы.
Калісь глядзеў на сонца я.
Няхай усе з мяне рагочуць
Адповедзь вось для іх мая:
Калісь глядзеў на сонца я,
Мне сонца асьляпіла вочы.



Яшчэ не ацэнена

Мне доўгае расстаньне з Вамі
Чарней ад Вашых чорных кос.
Чаму ж нядобры час прынёс
Мне доўгае расстаньне з Вамі?
Я пабляднеў ад горкіх сьлёз
I трыялет пачаў славамі:
Мне доўгае расстаньне з Вамі
Чарней ад Вашых чорных кос.



Яшчэ не ацэнена

Завеі эратычныя зімы
сакавіком пачуцці закружылі.
I — нонсенс — закіпелі ў кожнай жыле
завеі эратычныя зімы.

Мой трыялет, па сутнасці, нямы.
Канстатаваць ён толькі факты ў сіле:
завеі эратычныя зімы
сакавіком пачуцці закружылі.