Хлеб у хаце!..
Пахучым сонцам
Цёплы бохан з покуці свеціць...
Мы сягоння рады бясконца,
Мы сягоння — райскія дзеці.
Ды ў маці маршчын не меншае,
А ў маці скрозь смех — слязінкі,
Бо апошняя радасць першая,
Бо няма ні адной мучынкі.
Толькі добры жнівень замесіць
З ураджаю новага радасць,
А да жніўня — нягод завеса,
А да жніўня шчэ хмары з градам.
Але сёння свята ў хаце,
Мы шчаслівыя з братам меншым:
Елі хлеб, што спякла нам маці!
Елі хлеб, на слязах замешаны...