Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

1976

Сярэдняя: 4.7 (19 галасоў)

Змяняюць убор краявіды,
За летам спяшае зіма,
А лес – нібы дом інвалідаў,
Толькі што шыльды няма.

А лес як шпіталь салдацкі,
Дзе мажна скрыпіць пратэз.
Для некага лес як дача,
А мне ты як памяць, лес.

А мне ты й цяпер гаворыш
Пра ночы і дні вайны,
Калі падымаліся ўгору
Ад елкі і да сасны.

Калі падстаўлялі грудзі,
Як вораг настырна лез.
А дрэвы – яны не людзі,
А дрэвы – звычайны лес.

А дрэвы – яны не плачуць,
Ім быццам бы не баліць.
І нам не адчуць, не ўбачыць,
Як з болю смала смыліць…

А мы іх сякерай, пілою,
Як вылюдкаў – у агонь…
І коцяцца слёзы смалою
На цёплую печы далонь…



Сярэдняя: 4.5 (805 галасоў)

Мала сказаць: ненавiджу,
Мала сказаць: прызнаю,
Бiцца за праўду — i выжыць,
Нiбы салдат у баю.

Дрэннаму — не пакарыцца,
Добрае — не празяваць.
З дробнай хлуснёй не мiрыцца,
З буйнай хлуснёй ваяваць.

Гэтым бы i кiравацца…
Толькi і зло, i хлусня
Хiтра маскiравацца
Вучацца спрытна штодня.

Нехта i подлы, i хiжы
Клятву паўторыць тваю:
З ворагам бiцца — i выжыць,
Нiбы салдат у баю.



Сярэдняя: 4.6 (49 галасоў)

Пра месца ў жыцці, як дзеці,
гадаем, думаем, снім.
Месца маё ў свеце —
месца ў сэрцы тваім.



Сярэдняя: 4.3 (93 галасоў)

                                         У 1697 годзе сейм Рэчы Паспалiтай
                                         забаранiў складаць дзяржаўныя
                                         дакументы на беларускй мове.
                                         У 1867 годзе царскi ўрад спецыяльным
                                         загадам забаранiў беларускую мову.
 
Цябе забаранялi, як скрыжалi,
I адбiралi, быццам бы сцягi,
А крэслiлi, - здавалася, збiвалi:
Як ад шпiцрутэнаў сiнелi пiсягi.
 
Цябе забаранялi, быццам свята,
Нiбы злачынцу зацiскалi рот.
А ты i з-за выкрэсленняў, нiбы з-за кратаў,
Глядзела на знямелы свой народ.
 
Бы ў цэлях, у архiвах думкi вязлi...
А ўчуўшы клiч кастрычнiцкай сурмы,
З-за кратаў словы, нiбы тыя вязнi,
Сцягi чырвоныя выносiлi з турмы -
Да нас. Пакуль нямых...