Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Сэнс жыцця

Яшчэ не ацэнена

Будзь у свеце святлом. Незгасальным. І ў думцы, і ў слове,
і ва ўчынку — любым, як у цемры паходня, свяці!
I ўсе "дзеі" свае насычай выпраменнем Любові,
ратавальней якой анiчога няма у жыцці.

Асвятляй ёю ўсіх, не мiнаючы хмарна нікога: :
і сваіх, і чужых, незалежна ад слоў іх і спраў,
дабрадзеяў і злых, i не толькі сяброў, а й нябогаў —
з ліку тых, хто калiсь лютым ворагам блiжняму стаў.

Прабачай i даруй, успрымаючы ўрокi з падзякай.
Бласлаўляй і ратуй ад сумневаў і прывідных крыўд.
І ўзамен не чакай для сябе ўзнагароды — ніякай,
хоць бы ты і душу па шмачотках усю раздарыў.

А калі час надыдзе і цела прынесці ў ахвяру,
не шкадуй і аб ім — анічога не страшна аддаць
дзеля вечнай Любві,
і Жыцця, ніспасланага Дарам,
i такога Святла...

О, якое Яно — Благадаць!..



Сярэдняя: 4.6 (9 галасоў)

Чорная глыба растопіцца поглядам,
І вецер магутны будзе слабей.
Пад божым крылом, чутлівым доглядам
Напрасткі ступалі глыбей і глыбей.

Сцюдзенная кропля кранецца ў сэрцы
Адзінага промню дажджу.
А для мяне не хапае зноў месца,
Нават нічога ўжо не скажу.

Няспешныя крокі пнуцца ў брудзе,
Цягаюцца шмэткі валос.
Здаецца, што выйсця болей ня будзе.
Скуль адгукнецца спасальны галос.

Цёмная сцежка звядзе ў бясконцае
Будзе цярэбіць струменьчык крыві,
Губляючы цёмнанікчэмнае сонца,
Будзеш шукаць: куды і калі.