Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі
Галоўная

1978

А першы сьнег,

Сярэдняя: 4.4 (8 галасоў)

А першы сьнег,
Як першае каханьне...

Прачнешся,
А вакол - сьвятло.
А ўчора -
Гэтак не было.
І гэтак -
Не было раней:
Быў холад -
Толькі не сьвятлей.

І гэты белы
сьнежны вальс
Закружыць нас,
Захмеліць нас...

А першы сьнег,
Як першае каханьне:
Не знаеш,
Ці дабудзе да зьмярканьня.

18 верасьня 1978

Ветэраны вайны

Сярэдняя: 5 (9 галасоў)

Хоць нашу ласку і пашану
Ім аддаём усю спаўна,
Ўсё меней, меней ветэранаў,
Нанова крываточаць раны –
Да іх вяртаецца вайна.
Ідуць яны няспешным крокам –
Герой Дняпра,
Герой Дзвіны...
Ўсё аддавалі нам да кроплі,
На іх грудзях уся Еўропа
Далёкім водгуллем звініць.
І немагчымае б магчымым
Зрабіць,
Каб век іх быў даўжэй!
Як нам без іх у дялячынях?
Нашчадкі іх – за іх плячыма
І разумней мы,
І дужэй.
І нам такімі б быць заўсёды,
І нам так жыць і працаваць –
Прайсці праз золь і непагоду
І перад сонечным заходам
Унукам так усё аддаць.

Два дні выхадныя

Сярэдняя: 5 (9 галасоў)
Мы ў пятніцу вечарам
З другам сядзелі...

– Два дні выхадныя –
Субота, нядзеля...
Паедзем за горад,
Па лесе паходзім...
Што можа быць лепш,
Як пабыць на прыродзе!
Такія там сосны,
Такая там ціша!
Не выскажаш словам,
Пяром не апішаш.
Паветрам такім
І не дыхаў ты зроду!
На год набярэм
У запас кіслароду...

Два дні выхадныя –
Субота, нядзеля...

– У горадзе нашым
Такія музеі!
За горад мы лепей
Другі раз паедзем,
А нашы музеі
Нарэшце агледзім.
Такія там, браце,
Скульптуры, карціны!
У кожнага хопіць
На год успамінаў...
Два дні выхадныя –
Субота, нядзеля...

– Даўно мы з табою
Кіно не глядзелі.
Музеі –
            на потым,
Не так ўжо й пільна,
А лепей паглядзім мы
Новыя фільмы.
Любімы герой,
Як жывы,
               на экране...
Што можа быць лепш
За такое спатканне!..

Два дні выхадныя
За чаркай сядзелі...

Прапала субота,
Прапала нядзеля.


        	

        	

            	

                	

                

            

        

        

            

                    

    

  

  

  

      
  

                

	    	
			            

				                
Каменныя слоўнікі

		            

       
        
        






 




 
Сярэдняя: 4  (6 галасоў)












На школьным зялёным пляцы
Статуя безыменная:
На руках
       у каменнай маці
Дзіця каменнае.

Цяпер ім агонь не страшны,
Не страшна пекла ім...
Звалі малое –
            Ванем? Наташай?
Маці –
     Марыляй? Тэкляю?

Радок у радок на плітах
Імёны роўненька –
Навечна
      выбітыя з граніту
Ў крывавых прожылках слоўнікі:

Куліна,
Мікола,
Марыся,
Васіль,
Цімафей,
Алёна...

Імёны перабяры ўсе –
І кожнае ў спапялёных.