Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Алена Лянок

Сярэдняя: 3 (4 галасоў)

Цяжка на сэрцы, цяжка ў душы,
І гэты цяжар, быццам хвароба,
Ходзіць і ходзіць па крывавай мяжы
І ўнутры, па балючым прасторы.

Вольнаю птушкай хачу ўзляцець,
Скінуць з сябе путы цяжару,
Але адарвацца ад зямлі не дае
Адданасць знішчальная роднаму слову.

Гложыць, есці гэты чарвяк
І ўздыхнуць не дае, шчэміць грудзі,
Не дакрычацца радкамі ніяк
Да чытацкіх вачэй, крытыкаў-суддзяў.

З гэтай хваробы народзіцца слова,
Цяжар адаб’ецца на паперы пяром,
І непарыўна звязаны з болем
Дзейнасць, каханне, мроі, жыццё.



Сярэдняя: 5 (13 галасоў)

Даруй мне гэтую памылку,
Я не пазнала позірк твой.
Ён нейкі новы, мной забыты,
Ўжо больш не сушыць маю кроў.
Ўжо больш не сцягвае мне грудзі,
Не прымагнічвае вачэй,
Уночы месяцам не будзіць,
Не робіць на душы лягчэй.
Даруй мне гэтую памылку,
Я не пазнала голас твой,
Ён нейкі новы, мной забыты,
Больш не жыве штодзень са мной.
Даруй мне гэтую памылку,
Я не пазнала рук тваіх,
Тваіх салодкіх, мной забытых,
Ласкавых, некалі сваіх.
Даруй мне гэтую памылку,
У гэтым не твая віна,
Што стаў даўно ўжо мне нямілым,
А іншаю ўжо стала я.



Сярэдняя: 4 (1 голас)

Бясконца блукае пе свеце каханне,
З табой сустракаецца і зноў уцякае,
Падорыць аднойчы імгненне спаткання,
Ці тут застанецца і ачуняе.
Заззяе праменнямі горача ў сэрцы,
Святлом у вачах тваіх адаб’ецца,
Расчыніць навокал шчасця акенцы –
Ўсё гэта на свеце каханнем завецца.

Ці, можа, агіда дзесь закрадзецца,
І сэрца нянавісць спаткае,
Каханне пакрыўдзіцца, не застанецца,
Па свеце ізноў заблукае.

Блукае, блукае…
Ці можа паклічаш?
Усё ж такі дрэнна, калі не гучыць
Ласкавая тая мелодыя сэрца,
Якая па-здрадніцку гэтак маўчыць.



Сярэдняя: 5 (3 галасоў)

Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны,
І журба ахутала сэрца маё…
Вось пабеглі зноў слязінак кроплі,
Каб балючае прыціхла пачуццё.
Я да шкла шчакой прыльнула, нібы
Дзіця малое ў чаканні мамы.
На спацелай ад дыхання шыбе
Я пішу імя тваё, каханы.