Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі
Галоўная

Андрэй Рошчын

Ільдзінкай блісне срэбная сляза...

Сярэдняя: 4.4 (9 галасоў)

Ільдзінкай блісне срэбная сляза,
Спадзе са шчок і разаб'ецца на далоні…
Ён зноў адзін і ты адна –
У абдымках недаверу і нядолі.

І дзень не дзень і ноч не ноч –
Душа ірвецца да свабоды!
Пачуцці з сэрца гонеш проч –
У бяскрайнія жыцця прасторы…

А ён прыходзіць у томных снах
І з фотакарткі зноў смяецца…
Нібы жыве ў тваіх вачах,
Неяк у слязе не разаб'ецца!

Анёл жыцця майго

Сярэдняя: 4.3 (12 галасоў)

Анёл жыцця майго,
Мая пясчотная лілея,
Адаграваеш сэрца ты маё,
Дрыжачым позіркам ірдзея...

Размахі вольных валасоў
Па ветру крыламі шапочуць,
Узлятаюць увысі, зноў у дол,
Праменне зловячы, стрыгочуць.

А воч блакітны абразы,
Бязконцых думак рэчкаю спавіты.
О, як яны пылаюць полымем любві
І як дрыжаць, слязой заліты...

Сціскае боль у сэрцы зноў,
Як толькі пыл былога ўзвее...
Анёл жыцця, мая любоў,
Мая сцюдзёна архідэя...

Васільковы стан

Сярэдняя: 4.5 (6 галасоў)

Асядзе пыл сцяжын далёкіх,
У душы паселіцца спакой…
Праз каласы палёy' жыццёвых
Стан васільковы маніць твой.

Калісьці ён такі далёкі
Начамі спаць мне не даваy',
А зараз – блізкі, ветлы, родны,
Ажыццяy'леннем мары стаy'.

Салодкі смак любві мядовы,
Усмешка – ясная зара,
А вочы светлы, нібы зоры,
Мне шляхам стануць да дабра…

Вясновы лес

Сярэдняя: 4.3 (7 галасоў)

Шчабечуць птахамі нябёсы,
Вясновы пах ляціць, імчыць.
Палёў макрозь, ды зёлак просінь
Балесна хвалямі дрыжыць...

Засумавалыя бярозы,
Праліўшы сокам свае слёзы,
Узняліся лісцем шапаціць,
Пад песню іх ўвесь лес трымціць...

І толькі неруш пукатая
Ўжо высахлых імхоў,
Здаецца да вясны скупая,
Спіць мараю зімовых халадоў...