Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць

Нашел обои для стен москва магазин "Дом обоев"

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі
Галоўная

кахаць

Ззялі зоркі

Сярэдняя: 4.8 (19 галасоў)

Зоркі ў небе ярка ззялі,
Нібы кропкі-ліхтары,
Бегла ў рэчаньцы спрадвечнай
Вада ціха, як у руччы,
Мы зачараваныя глядзелі,
Як хістаецца адбітак месяца ўначы.
Ліўся срэбны свет на твары,
Думкі нашыя прагнаўшы ад зямлі...
Ціха, моўчкі назіралі...
Нам размовы лішнімі былі,
Бо спявалі пра каханне сэрцы нашы ,
струнамі кіруючы душы...
Ціха, моўчкі назіралі...
Грала музыка ў душы,
Мы з табой тады яшчэ не зналі -
Мала засталося да зары...

Лютаўская вясна

Сярэдняя: 3.5 (4 галасоў)

Лютаўская вясна
Шчыра ўводзіць ў зман.
Захопваўчы ў брудны капкан
Тры з чатырох калёс.
Калі панавала зіма,
Мяне ты цішком прывёз
У межы свайго Запаляр'я.
Назад я ўжо неяк сама -
900 кілометраў пешкі.
Цяпер я нашу акуляры,
А ты - усмешку.

Абдымкі. Рука ў руцэ.
Тры, два, раз... Ужо не крыўдуем.
Чужыя партрэты малюем
Віламі слоў па вадзе.
Будзем маўчаць па чарзе.
І можа што-небудзь пачуем.

Наведзена яснасць, акрэслены план:
1.Лета.
2.Восень.
3.Зіма.

Вясна, калі б не прыйшла,
Заўсёды ўводзіць у зман.

Санэт-калыханка

Сярэдняя: 5 (4 галасоў)

Спі. Прыстала зрэнка бычыць.
Вушы - чуць, язык - тлумачыць.
Думкі - ўгалаве блудзіць,
Рукі - мацаць, цела - жыць.

Трэба, трэба адпачыць,
Вачкі моцна заплюшчЫць.
Ў бездань галавы тваёй
Хай прытуліцца спакой.

Усё стамілася йснаваць,
Сумаваць, жадаць, кахаць...
Змрочны вэлюм сутарэння
Замалюе аздабленне.

Потым, мабыць, будзе Рай.
Саі, каханка, баю-бай.

Сустрэнемся мы

Сярэдняя: 4.6 (20 галасоў)

Цемная ноч ахінула зямлю,
зоркі на небе яскрава заззялі,
Толькі цябе аднаго я люблю,
Ціха шапну небакраю...

Колькі з табой мы знаёмы былі?
Толькі гады,альбо можа стагоддзі?
Мусіць у мінулым жыцці набылі
Нашы з табою кахання пацёркі ...

Колькі разоў сустракаліся мы?
Тут, на Зямлі, ці на іншай планеце..
Чуе душа, што раднымі былі
У нашым дзівосным Сусвеце..

У гэтым зямным карагодзе-віры
Знікнуць планеты і зоркі,
Час праляціць як вада у яры,
Змые гадоў незлічоныя соткі..
Але я знаю, сустрэнемся мы
І будзем разам ізноўку....