Калі зіма за палавіну стане
І сонца павышае кругабег,
Аднойчы здзівіцеся ўранні —
Вясною пахне снег.
Снег пахне талаю вадою,
Травой,
Ў аздобе чыстае расы,—
То моліцца жыццю карэнне
пад зямлёю,
Яго, карэння, галасы.
Так і твая душа,
Так і душа народа —
Заўжды жывая,
Як тут ні кажы,
І, гледзячы якая пара года,—
Цвіце, красуе
Ці змагаецца ў цішы.