Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

песня

Сярэдняя: 4.6 (40 галасоў)

Вальс гучыць, выпускны…
Маладзее ўвесь свет і кружыцца…
Вальс дарослай нашай вясны
Зоркі з намі таксама танцуюць —
На азёры паглянь, на рачулкі
і лужыны…

Вальс гучыць, выпускны…
Сэрца радасцю бурнаю поўніцца…
Аднакласніца ж, не маўчы,
Як пралеска вясною ў бары,
Мне зіхотны ўсмех падары —
Праз гады хай жа з вальсам
успомніцца.

Вальс гучыць, выпускны…
Нас чакаюць шляхі і прасцягі новыя.
Вальс апошняе школьнай вясны
Будзе жыць ва ўспамінах,
прыходзіць у сны…
Не, ніколі яго не змагу я забыць,
Як і вочы твае, як і вусны пунсовыя…

Вальс гучыць, выпускны —
Вальс дарослае нашай вясны…
Я прашу, я малю: “Вальс, гучы,
не канчайся!..” —
Я жадаю яшчэ і яшчэ пакружыць
З аднакласніцай, любаю мне,
Пад мелодыю бальнага вальса…

Вальс гучыць, выпускны…
Маладзее ўвесь свет і кружыцца…
Вальс апошняе школьнай вясны
Будзе жыць ва ўспамінах,
прыходзіць у сны…
Не, ніколі ён мной і табой
не забудзецца!..



Сярэдняя: 4.7 (18 галасоў)

Добры дзень у хату Вам, спадары!
Прывітанне, дзеўкі! Хлопцы, прывітанне!
Мы да Вас наведацца, пагаварыць…
Да мінуўшчыны прыйшлі на спатканне.
Сустракай жа госцікаў, гаспадар!
Штоф з гарэлкаю на стол ды закуску!
Хай жа будзе сонейка Вам бяз хмар -
Вам і дзеткам Вашым і ўнукам, беларусы!

Свет у вокнах хутка астывае.
Дзесці ў полі чыйсці коні скачуць
Капытамі топчуць, капытамі памяць… памяць…
Капытамі топчуць, капытамі памяць…

Пастралялі хлопцаў, дзевак згвалцілі…
Засыпае лісцем вецер каладзішчы…
Спадары ў сібірскую зямлю ляглі.
А на месцах шчодрых хат - папялішчы.
Беларусь-радзіма стогне пад ярмом -
пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавых…
Дык дакуль жа шкадаваць нам звяроў?!
Дык дакуль жа нам трываць камісараў?!

І пакуль Радзіма-маці пад ярмом -
пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавым -
Не шкадуйце, нішчыце тых звяроў!
Не шкадуйце - нішчыце камісараў!
І пакуль Радзіма-маці пад ярмом -
пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавым -
Не шкадуйце, нішчыце тых звяроў
да апошняга камісара!



Сярэдняя: 3.3 (6 галасоў)

Гітара грае блюз.
Сусед да сценкі – вуха.
Ён мае добры густ –
Не можа не падслухаць.
Другую ноч запар –
Слухач мой гэта знае –
Канцэрт "Саюз гітар"
Гляджу я на Тутбае.

Лунае спеў душы
Над возерам натхнення.
Хутчэй святло тушы
І слухай – плачуць цені.
Без шчырасці такой
Было б самотна ў свеце.
Гук шчасцем і тугой
Плыве па Інтэрнэце.

Калі яшчэ і дзе
Я гэтак ачмурэю?
Пакуль канцэрт ідзе,
Прастора палымнее.
Здаецца, што жыццё –
Такія вось імгненні:
Гітара, забыццё,
З нябёсаў блаславенне…

Гітара грае блюз –
Цячэ струмень празрысты.
О, як жа я люблю
МузЫку-гітарыста!
Няма мацней спакус.
Сусед да сценкі – вуха.
Калі адменны густ,
Як гэта не паслухаць?!

28.08.2010



Сярэдняя: 4.1 (21 голас)

Шмат гадоў, шмат стагодзьдзяў таму,
Калі ворагі лезьлі да нас,
Бралі зброю і йшлі на вайну
Ўсе, хто мог тую зброю трымаць.
Поўнач, поўдзень, захад і ўсход -
Татарва, маскалі, крыжакі...
Адстаяць незалежным народ
Шлі ў сьмяротную бойку палкі.
Захлыналась крывёю зямля,
Па палетках бадзяўся пажар...
Толькі хтосьці высока трымаў
Сымбаль годнасьці - волі штандар:

Белы вершнік на белым кані
Прамянём на чырвоным гарыць.
Белы вершнік зь бліскучым мячом,
Старчаю з патрыяршым крыжом.

Дык паўстань жа, сагнуты народ,
Пыл і бруд пастрахвай з калень.
Гэта ж твой разорваюць дом,
Гэта ж твой атручваюць хлеб,
Гэта ж твой зьневажаюць сьцяг,
Гэта ж голас заглушваюць твой,
Гэта ж ты ўсё жыцьцё у гасьцях
На зямлі згвалтаванай сваёй...
Досыць, родныя, сьвіньнямі жыць,
Ўсё ніжэй нахіляючы твар.
Нас заве да зьнішчэньня ілжы
Сымбаль годнасьці - волі штандар:

Белы вершнік на белым кані
Прамянём на чырвоным гарыць.
Белы вершнік зь бліскучым мячом,
Старчаю з патрыяршым крыжом.