Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

змаганьне

***

Яшчэ не ацэнена

Нацыянальная самасвядомасць знікла,
У беларусаў яе цяпер няма!
Бо беларус, як той крот панікнуў
У нару сваю, забыў сваё імя!

Каб зналі продкі нашы дарагія,
Што пасля іх нашчадкі будуць вось такія
Як мы, то хіба ж змагаліся б яны
За нашу незалежнасць, быццам перажыўшы тры вайны!?

Не варта так рабіць, шаноўныя сябры,
Не варта забываць свае старажытныя карані,
Бо згінем мы ў выніку як нацыя
І пойдзем прыслугоўваць да пана, майце рацыю!



Яшчэ не ацэнена

Ад часоў, ад былых і нядаўніх,
Нам аб тым не даецца забыць,
Што запоўнены ежаю страўнік,
Аб галодным не стане тужыць,

Што яму не ўладзен сорам,
Бо ён тлушчам надоўга зацёк,
Не шукайце без сквапнасьці востраў,
Бо яна ўсё зганьбіла жыцьцё,

Не шукайце ў апошнюю радасць,
Як не быць нам сьведкамі дзей,
Дзе за кошт нашых рук і працы,
Так бязмежна прыйшлі багацець.
-31.03.12.



Яшчэ не ацэнена

Калі влад хоць памоліцца

Мне і в 70 зім несорамна
Гаварыць: Маці родненька!
Беларусь! Як жа можыш ты
Жыць пад катамі й сволачмі?

А ці ты вуж зу7 не здольная
Кавбасу впхнуць тым псам, шо гоняць нас?
Ібо каждый як взьмецца за долатца,
Можа выбіць хоць шыбку вовчыка.

В Мікашэвічах шэ бо родзяца
Тыя, хто дасьць па лобыру
Адмысловым святым паводырам
І не кіне краіну злодзеям.

Не втаі ж ад мяне, о Госпадзі,
Што такое Пагоні Сцяг!
Ілі, ці НЕ й Георгій наш
Выйшав мечам біць подлых всіх?

Дык ударма прасторненька
Тых, каторыя чорныя!
Хопіць нагленькім воранам
Всё растаскваць паджопнікам!