Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

краіна

***

Яшчэ не ацэнена

Нацыянальная самасвядомасць знікла,
У беларусаў яе цяпер няма!
Бо беларус, як той крот панікнуў
У нару сваю, забыў сваё імя!

Каб зналі продкі нашы дарагія,
Што пасля іх нашчадкі будуць вось такія
Як мы, то хіба ж змагаліся б яны
За нашу незалежнасць, быццам перажыўшы тры вайны!?

Не варта так рабіць, шаноўныя сябры,
Не варта забываць свае старажытныя карані,
Бо згінем мы ў выніку як нацыя
І пойдзем прыслугоўваць да пана, майце рацыю!



Сярэдняя: 4 (5 галасоў)

Усё будзе стабільна да млоснасьці
Чарговы курс хіміятэрапіі
Прапісаны меньшасьцю большасьці
Воўчым жахлівым выем.
А ты паскулі ля ваколіцы
Пад гоман савецкіх маршаў
Пад тупат жаўнерскіх ботаў ды конніцы
Па горла ў крыві, з галавою ў фальшы
Але раны неўзабаве зацягнуцца
Ня пройдзе нават і месяца
Толькі боль у народавай памяці
Ня выпаліць хлусьнёй ці Акрэсцьіна
Як ня выпаліць з сэрца каханую
Не забыць хату старую дзедаву
У Курапатах людзей пахаваньні
Апраўданьні сьвятымі мэтамі
Усё будзе стабільна да лютасьці
Да шалентсва ці самагубства
А жыцьце з абыякавай хуткасьцю
Шчэ дакажа табе тваё глупства
Homo homini кім толькі ня прыйдзецца
У краіне пад белымі крыламі
І ваўкамі, і куляй у патыліцы
І адбіткам з вачыма застылымі
Шэрым колерам форма міліцыі
Размалюе на сьвяты краіну
Вальнадумныя надта амбіцыі
Дон Кіхоты дзяржаўнага млыну
Усё будзе стабільна і весела
Праца вызваліць - гэта мы помнім
Ля паганскага вогнішча зь песнямі
Для таго, хто раўней роўных
I хай зараз усё па-ранейшаму
Не бяры гэтых трыццаць, каб потым
Жарт ня стаў жыцьцяпісам тутэйшага -
"Я нарадзіўся за дротам".



Сярэдняя: 4.9 (146 галасоў)

Як нараджаюцца крыніцы?..
Калі на глебу ўзмацняюць ціск,
калі з яе выдаўліваюць сокі,
то — жыватворная вада зыходзіць уніз...
і дзесьці там, ў глыбі далёкай —
збіраецца ў талаку, й мацніцца...
Там нараджаюцца крыніцы...

Як нараджаюцца крыніцы?..
Калі зямля твая — ўжо не глеба,
бо ссохлась ад прыгонства — ў камянюку,
і ўжо ня можа ўзрасціць з зярнятак хлеба,
бо камяні — прытулак для змяюкаў...
У глыбіні расце асілак...
Божа, дай яму прабіцца...
Тады і нараджаюцца крыніцы...

Як нараджаюцца крыніцы?..
Калі зямля ператвараецца ў пустэчу...
Калі на ёй самотна й горка жыць...
Бо глебу ўсёй краіны — грабяць і калечуць...
а на пустэчы будзеш ты — па-воўчы выць...
Бо на пустэчы выжывае толькі воўк з ваўчыцай...
Тады і нараджаюцца крыніцы...

Як нараджаюцца крыніцы?...
Калі зямля ўжо ціску не выносе,
тады вада ачысціўшы сябе —
імгненна рвецца ўверх —
не просіць, а патрабуе…
І знаходзіць выйсце...
Бо — глеба ў смаге! Досыць!
Так нараджаюцца крыніцы...

Ноччу 6 сакавіка