Людміла Воранава

Людміла Воранава. Катэгорыі вершаў

патрыятызм філасофія радзіма родны край беларускі народ вайна Беларусь гумар гумарыстычныя вершы музыка роздум восень адзіноцтва каханне адчай памяць мова мама шчасце вёска Мінск жыццё зіма вясна сум вершы для дзяцей лета паэзія Чарнобыль жанчына натхненне казачныя матывы байкі будучыня азеры раздіма ісціна грамадзянская лірыка лямант пейзаж Бацькаўшчына малая радзіма філасофская лірыка кнігі старажытнасць родная мова думкі настаўнік лес малітва існаваньне маме народ басня смутак мінулае Айчына

Няма з табою сумных думак, мая ты родная зямля.

Няма з табою сумных думак,
Мая ты родная зямля.
Ад мітусні жыцця і тлуму
У табе знайду спакой і я.
Адной табе сябе даверу,
Пайду туды, адкуль прыйшла
Пажоўклым аркушам паперы,
Згарэўшым у вогнішчы жытла.
Як Ефрасінья і Рагнеда
І мноства ўсіх тваіх дачок,
Я па дарозе лёсу еду,
Каб ты заўсёды мела зрок,
Каб смела крочыла наперад,
Жыла на доўгія вякі
Праз нашы думкі, вочы, веру,
Праз сілу слова і рукі.

Пакінуць водгук

О, мой народ! Табой я ганаруся!

О, мой народ! Табой я ганаруся!
Цяжкі на долю выпаў табе лёс.
Каб называцца ў свеце Беларуссю -
Ты ўсе нягоды мужна перанёс.

Прайшоў праз войны і праз непагоду.
Усё перажыў, ўсё вытрымаў, не знік.
І як належыць мудраму народу
І зараз хлебасольны тчэш рушнік.

Ты не згубіў ні годнасці, ні твару.
Нясеш, як свет, традыцыі дзядоў,
І верыш ў «заўтра» светлае без хмараў
І промні сонца ў квецені садоў.

О, мой народ! Табой я ганаруся!
Як ганарацца дочкі і сыны.
Жыві! Квітней! На славу Белай Русі,
На славу міру ў свеце без вайны!

Пакінуць водгук

Ой, вясна, мая вясна!

Тэкст гумарыстычнай песні.

Палюбіў я валасы
Колеру пшаніцы,
Вусны з водарам лясным,
Што не наталіцца.
Палюбіў, ды толькі ў сне,
А сустрэў на ранку.
Йшла яна насустрач мне,
Любая каханка.

Распляліся па плячах
Валасы ў жанчыны,
У бяздонных у вачах
Бляск, як ад лучыны,
Патаемны, нібы вір,
Як зірнеш - патонеш,
А яна ўсё зірк ды зірк -
Сонца на далоні.

Прыпеў:

Ой, вясна, мая вясна!
Панначка ці пані?
Беліць скроні сівізна,
А ў душы - каханне.
Засвяціўся далягляд
Позіркам юнацкім,
Чуб адкінуў я назад
З відам заліхвацкім.

Як вось толькі падысці?
Спэнду разгубіўся.
Быццам першы раз у жыцці
Сёлета ўлюбіўся.
Счырванеўся, лоб узмок,
Я ёй усміхнуўся.
Бог нам мабыць дапамог -
І наш лёд крануўся.

Бо паненка расцвіла,
Як вясны усмешка.
Нітка лёсу павяла
Нас адною сцежкай.
Ходзім разам з той пары
З любаю мы ўсюды.
Так вясна падчас, сябры,
Нам даруе цуды.

Прыпеў.

Пакінуць водгук

Ой, зямелька мая родная, вольніца.

( У Беларусі 2018 год абвешчаны годам малой Радзімы
і песня прысвячаецца менавіта ёй.

Тэкст песні.

1
Выйду досвіткам на сцежку мурожную,
На зараначку чуць свет пагляджу.
Я тут ведаю травіначку кожную,
Кожным дотыкам зямлі даражу.

Прыпеў:

Тут прайшло маё дзяцінства ваколіцай
І юнацтва пачало шчыраваць...
Куст ракітавы да берагу клоніцца.
Ой, як хочацца яго мне абняць!
2
Мову матчыну з калыскі, напеўную,
Даравала, навучыла кахаць.
Ты князёўнаю была... Каралеўнаю
Буду зараз я цябе называць.

Прыпеў:

Ой, зямелька мая родная, вольніца,
З незабудкамі сярод васількоў.
Як жа лёгка тут пяецца, гамоніцца
Пад мелодыі тваіх жаўрукоў.
3
Засталася нам ад прашчураў спадчына -
Працавіты і прыгожы народ,
Што зямельку славіць бацькаву, матчыну,
Каб яна дужэла з году ў год.

Прыпеў:

Наваколле ты маё сінявокае!
Гаманлівыя дубровы, сады...
Белы бусел гусляром ўвесну клёкае,
Каб квітнеў мой родны край праз гады.

Паўтор прыпева:

Ой,зямліца мая родная, вольніца!
Неабсяжныя палі і лугі.
З краявідамі рамонкаў настольніца -
Беларускі ты мой край дарагі!

P. S. Музыку на гэтыя словы напісаў дырэктар Ружанскага дома культуры, кампазітар Аляксандар Барысевіч і ўпершыню песня прагучала на свяце гарадка Ружаны 22.07.2018г. у выкананні вакальна-харавога калектыву "Ваколіца". Я прысутнічала там у якасці ганаровага госця. Для мяне гэта быў сюрпрыз. Песня атрымалася цудоўная. І вялікі дзякуй усім, хто выпусціў яе ў свет.)